Μοιραστείτε το στο PinterestΟ Δρ Todd Olin διδάσκει ασκήσεις αναπνοής στον Alexis Beggar, ο οποίος έχει λαρυγγική απόφραξη που προκαλείται από την άσκηση (EILO). Καλή εθνική υγεία των Εβραίων.
Έχετε λιγότερο από ένα μήνα για να ξεκινήσετε Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2018, οι αγωνιζόμενοι εντείνουν τα προγράμματα προπόνησής τους.
Είτε σε επίπεδο ελίτ είτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο, πολλοί αθλητές γνωρίζουν πώς είναι να ωθούν το σώμα τους στα όριά του. Αλλά για όσους ζουν με μια αναπνευστική διαταραχή γνωστή ως απόφραξη του λάρυγγα που προκαλείται από την άσκηση (EILO), αυτό μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο.
Η ασθένεια έχει περιγραφεί από ορισμένους ως προσπάθεια αναπνοής από το καλαμάκι. Σε πολλές περιπτώσεις, τα άτομα με αυτή τη διαταραχή όγκου λαμβάνουν λανθασμένη διάγνωση άσθματος.
Τα φάρμακα για το άσθμα είναι αναποτελεσματικά για τη θεραπεία της EILO, η οποία μπορεί να επηρεάσει όλους, από αθλητές του Σαββατοκύριακου έως επαγγελματίες Ολυμπιονίκες.
Τώρα οι νέες τεχνικές αναπνοής βοηθούν τους αθλητές να συνεχίσουν να προπονούνται διαχειριζόμενοι τα συμπτώματά τους.
«Με απλούς όρους, το EILO είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι φωνητικές χορδές και οι γύρω δομές εμποδίζουν τους αεραγωγούς κατά τη διάρκεια άσκησης υψηλής έντασης. Σε γενικές γραμμές, δεν είναι επικίνδυνο. Σχεδόν ποτέ δεν προκαλεί αλλαγές στα επίπεδα οξυγόνου, αλλά μπορεί να βλάψει δραματικά την ικανότητα του ασθενούς να ασκείται άνετα και αποτελεσματικά», είπε ο Δρ Todd Olin, παιδοπνευμονολόγος στο National Jewish Health, στο Healthline.
Δεν είναι άσθμα
Το EILO μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης και μπορεί να προκαλέσει συριγμό, βήχα και δύσπνοια.
Το αίσθημα ασφυξίας που μπορεί να συμβεί μπορεί να είναι ενοχλητικό. Μπορεί επίσης να προκαλέσει αίσθημα ζάλης.
Οι αθλητές με EILO μπορεί να αισθάνονται περιορισμένοι στο πόσο σκληρά μπορούν να πιέσουν κατά τη διάρκεια της προπόνησης και του αγώνα.
«Όσον αφορά τον αντίκτυπο στις αθλητικές επιδόσεις, πιθανότατα προκαλεί μεγάλη αύξηση στην ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται για να αναπνεύσει. Είναι επίσης πολύ τρομακτικό για τους περισσότερους ασθενείς. Αυτοί οι δύο παράγοντες θα οδηγήσουν σε μείωση της αποτελεσματικότητας της κίνησης, καθώς και σε μια συνειδητή ή ασυνείδητη επιλογή να εγκαταλείψουμε… σε μια προσπάθεια βελτίωσης της αναπνοής σε πολλές περιπτώσεις», είπε ο Olin.
Αν και η EILO εντοπίστηκε τη δεκαετία του 1980, οι ειδικοί λένε ότι η κατάσταση παραμένει σε μεγάλο βαθμό παρεξηγημένη. Ο Olin λέει ότι οι γιατροί συχνά συμπεραίνουν πολύ γρήγορα ότι ένας ασθενής έχει άσθμα και όχι EILO.
«Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης παίζουν εν αγνοία τους ένα παιχνίδι πιθανοτήτων σε κάθε συνομιλία. Το άσθμα είναι συνήθως η πρώτη εικασία για μια διάγνωση σε μια σύντομη συνομιλία σχετικά με τη δύσπνοια κατά τη διάρκεια της άσκησης», είπε.
Ο Δρ. Τζέιμς Χαλ, σύμβουλος για αναπνευστικές ασθένειες στο Royal Brompton Hospital του Λονδίνου και ειδικός στην EILO, λέει ότι η λανθασμένη διάγνωση του άσθματος είναι ένα κοινό πρόβλημα.
Όταν οι νέοι αναφέρουν «βραχνάδα» και δύσπνοια, η πιο κοινή σκέψη των γενικών ιατρών είναι ότι μάλλον πρόκειται για άσθμα. περιττά φάρμακα για το άσθμα», είπε στο Healthline.
«Είναι παρόν μεταξύ 5 και 10 τοις εκατό του συνόλου του εφηβικού πληθυσμού και σχεδόν όλοι με τους οποίους μιλάω για αυτήν την πάθηση δεν έχουν ακούσει ποτέ γι' αυτήν», πρόσθεσε.
Ασκήσεις που μπορούν να βοηθήσουν
Όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το EILO, οι ειδικοί ανέπτυξαν μια σειρά από τεχνικές αναπνοής για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που έχουν καλή φυσική κατάσταση.
Αυτό εξακολουθεί να είναι χρήσιμο για πολλά άτομα με EILO.
Το πρόβλημα με τις παλιές τεχνικές, λέει ο Olin, είναι ότι δεν μπορούν να εκτελεστούν κατά τη διάρκεια άσκησης υψηλής έντασης, κάτι που μπορεί να είναι κοινό όταν εμφανίζονται συμπτώματα.
Για παράδειγμα, το να προσπαθείς να αναπνεύσεις από τη μύτη ενώ τρέχεις δεν είναι εύκολο για πολλούς αθλητές.
Ο Olin ανέπτυξε νέες ασκήσεις αναπνοής αφού παρατήρησε τους αεραγωγούς των ασθενών κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης. ΣΕ μαθαίνω, ζήτησε από τους ασθενείς να κάνουν πετάλι όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε ένα ποδήλατο γυμναστικής ενώ η κάμερα κατέγραφε τις φωνητικές τους χορδές. Τα καλώδια αυτών με EILO σφίχτηκαν και έκλεισαν κοντά στην κορυφή του αεραγωγού, προκαλώντας δύσπνοια.
«Βρήκαμε ότι εάν οι ασθενείς με EILO μπορούν να ελέγξουν και να αλλάξουν τη ροή του αέρα μέσω του στόματος, μπορούν επίσης να ελέγξουν τον λαιμό», είπε ο Olin.
«Μετά την εκμάθηση αυτών των νέων τεχνικών, το 80 τοις εκατό των ασθενών ανέφεραν ότι ήταν εξαιρετικά χρήσιμοι και τα δύο τρίτα των ασθενών ήταν σε θέση να ελέγξουν τα συμπτώματά τους EILO χρησιμοποιώντας τα κατά τη διάρκεια της άσκησης», εξήγησε.
Οι νέες τεχνικές είναι δύσκολο να μαθευτούν, αλλά ο Olin λέει ότι με τις κατάλληλες οδηγίες και εξάσκηση, οι περισσότεροι ασθενείς βλέπουν βελτίωση.
Τόσο ο Olin όσο και ο Hull συνιστούν στους ανθρώπους που φοβούνται ότι μπορεί να έχουν λανθασμένη διάγνωση άσθματος, όχι EILO, να καταγράψουν βίντεο από το επεισόδιο της αναπνοής και να το δείξουν στον γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας τους.
"Το EILO είναι συχνά οπτικά αρκετά απατηλό και μπορούμε να δούμε μερικούς χαρακτηριστικούς αγώνες και να ακούσουμε μερικούς χαρακτηριστικούς ήχους σε βίντεο. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να είναι σε θέση να διακρίνουν το EILO από τα βίντεο με τρόπο που η συνομιλία δεν μπορούσε", είπε ο Olin.
Εάν έχετε διαγνωστεί με EILO, οι ειδικοί λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να σταματήσετε την προπόνηση, είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε επίπεδο ελίτ.
«Μπορείτε ακόμα να τα πάτε καλά με την EILO και έχουμε περιποιηθεί έναν μεγάλο αριθμό πολύ επίλεκτων Ολυμπιακών αθλητών που έχουν προχωρήσει καλά, παρόλο που έχουν διαγνωστεί με EILO», είπε ο Χαλ.