De studie vond bewijs dat er mogelijk een biomarker is voor zelfmoordgedachten bij mensen met PTSS.
Deel op PinterestEiwit kan aangeven of iemand met PTSS zelfmoordgedachten heeft. Getty-afbeeldingen
Posttraumatische stressstoornis (PTSS) beïnvloedt beoordeling 7 tot 8 procent mensen in de Verenigde Staten, waaronder veel militaire veteranen en overlevenden van seksueel geweld.
Vergeleken met de gemiddelde populatie hebben mensen met PTSS significant meer kans om zelfmoord te plegen.
Andere psychische aandoeningen zijn ook geassocieerd met een verhoogd risico op zelfmoord, waaronder depressieve stoornis (MDD).
Maar volgens een Nieuwe studie uitgevoerd aan de Yale University, kunnen de onderliggende mechanismen van zelfmoordgedachten verschillen bij personen met PTSS in vergelijking met mensen met MDD.
De auteurs van de nieuwe studie ontdekten dat zelfmoordgedachten geassocieerd waren met hogere niveaus van het metabotropische recept voor glutamaat 5 (mGluR5) bij mensen met PTSD, maar niet bij mensen met MDD.
Dit suggereert dat verschillende neurologische processen betrokken zijn bij de ontwikkeling van zelfmoordgedachten bij mensen met PTSS in vergelijking met mensen met MDD.
Op hun beurt kunnen mensen met verschillende psychische aandoeningen baat hebben bij verschillende benaderingen voor de behandeling van zelfmoordgedachten en -gedrag.
"Het is belangrijk voor clinici om te begrijpen dat je PTSS niet zomaar als een depressie kunt behandelen." Irina Esterlis, Ph.D., vertelde hoofdauteur van de nieuwe studie en universitair hoofddocent op de afdeling psychiatrie van de Yale School of Medicine aan Healthline.
"Er kunnen een aantal gemeenschappelijke mechanismen zijn die ten grondslag liggen aan deze aandoeningen, maar ook een aantal verschillende, dus we moeten uitzoeken wat het beste werkt voor deze personen," zei ze.
Receptor geassocieerd met zelfmoordgedachten
Een neurotransmitterreceptor genaamd mGluR5 is betrokken bij een aantal hersenfuncties, waaronder leren, geheugen en cognitieve controle.
Onderzoek tot nu toe heeft aangetoond dat het een rol speelt bij de ontwikkeling van stemmings- en angstsymptomen bij mensen met PTSS.
Om dit onderzoek voort te zetten, gebruikten Esterlis en collega's PET-scans om de beschikbaarheid van mGluR5 bij mensen met PTSS te meten.
Ze maten ook de beschikbaarheid van mGluR5 bij mensen met MDD maar niet met PTSD.
Hun onderzoeksteam vond hoge niveaus van mGluR5 bij mensen met PTSS die zelfmoordgedachten hadden ten tijde van de PET-studie. Ter vergelijking: ze vonden lagere niveaus van mGluR5 bij mensen met PTSS die op het moment van de test geen zelfmoordgedachten hadden.
Ze vonden ook lagere mGluR5-niveaus bij mensen met MDD maar niet voor PTSS, inclusief mensen met en zonder zelfmoordgedachten. Met andere woorden, mGluR5 is alleen in verband gebracht met zelfmoordgedachten bij mensen met PTSS.
Deze bevinding kan belangrijke implicaties hebben voor het beheer van zelfmoordrisico's bij mensen met PTSS, dr. Victor M. Fornari, vertelde een psychiater van het Zucker Hillside Hospital in Glen Oaks, New York, aan Healthline.
"Deze studie identificeerde een potentiële biomarker [mGluR5] die een mogelijk doel zou kunnen bieden voor de behandeling van PTSD," zei Fornari.
"Het belang van deze bevinding kan interventie en mogelijk zelfmoordrisicobeheer bieden voor mensen met PTSS," voegde hij eraan toe.
Er is meer onderzoek nodig om de resultaten van deze studie te bevestigen en om mogelijke behandelingsbenaderingen te ontwikkelen die gericht zijn op mGluR5 bij mensen met PTSS.
Er zijn nieuwe medicijnen nodig
Esterlis hoopt dat continu onderzoek naar mGluR5 zal helpen bij de ontwikkeling van gerichte medicijnen voor PTSS.
Tot op heden heeft de Food and Drug Administration het gebruik van twee antidepressiva voor PTSD goedgekeurd: paroxetine en sertraline.
Deze medicijnen zijn oorspronkelijk ontwikkeld om depressie te behandelen.
Ze kunnen bij veel mensen de symptomen van PTSS helpen verlichten, maar dat zijn ze wel niet even effectief voor iedereen.
"Wat we zien is dat we mensen niet zomaar anti-PTSS-medicijnen kunnen geven die zijn ontwikkeld voor andere aandoeningen," zei Esterlis.
"Het werkt misschien niet voor iedereen en we moeten iets nauwkeuriger zijn en specifiek medicijnen ontwerpen voor PTSS," zei ze.
Psychologische begeleiding kan helpen
Mensen met PTSS hoeven niet te wachten op vooruitgang in de precisiegeneeskunde om zich tot hen te wenden voor hulp, dr. Sheila Rauch, vertelde een lid van de American Anxiety and Depression Association en klinisch directeur van het Emory Healthcare Veterans Program aan de Emory University School of Medicine in Georgia, aan Healthline.
Naast paroxetine, sertraline en sommige andere medicijnen, kunnen bepaalde soorten psychologische therapie ook helpen de symptomen van PTSS te verlichten.
Toen Rauch en zijn collega's bijvoorbeeld bestudeerd langdurige blootstellingstherapie bij veteranen met PTSS, bleek de symptomen te helpen verminderen en het risico op zelfmoordgedachten te verminderen.
Laat maar zo Onderzoek koppelde ook cognitieve verwerkingstherapie aan een verminderd risico op zelfmoordgedachten bij mensen met PTSS.
"Er wordt gewerkt aan het vergroten van de toegang tot deze behandelingen en het verbeteren van de effectiviteit omdat veel mensen geen behandelingen kunnen krijgen die werken, geen effectieve zorg voltooien of niet volledig reageren op passende zorg," zei ze.
Als iemand vermoedt dat hij PTSS heeft, moedigt Rauch hem aan om hulp te zoeken bij een eerstelijnszorgverlener of een professional in de geestelijke gezondheidszorg.
"Als iemand momenteel aan zelfmoordgedachten denkt, moeten ze 911 bellen of naar de dichtstbijzijnde ambulance gaan", zei ze.
Mensen kunnen ook bellen Nationale hotline voor zelfmoordpreventie op 800-273-8255 gratis, vertrouwelijke hulp 24/7.
Andere leden van de gemeenschap spelen ook een rol bij het ondersteunen van mensen die het risico lopen zelfmoord te plegen, zegt Rauch.
"Als gemeenschap moeten we een reddingslijn bieden door tekenen van zelfmoord op te merken en contact op te nemen met degenen die risico lopen om hen te laten weten dat ze om hen geven, en we kunnen hen helpen de behandeling te krijgen die ze nodig hebben", zei ze.