Wat zijn overactieve blaas- en urine-incontinentie?
Overactieve blaas (OAB) is een aandoening waarbij de blaas de urine niet meer normaal kan vasthouden. Als u een overactieve blaas heeft, kunt u vaak een plotselinge aandrang voelen om te plassen of een ongelukje krijgen.
Urine-incontinentie is wanneer u de controle over uw blaas verliest. Dit is geen voorwaarde; het is een symptoom. Incontinentie kan een teken zijn van iets eenvoudigs, zoals overmatige vochtinname. Het kan ook wijzen op een ernstiger probleem, zoals een urineweginfectie (UTI).
Oorzaken van OAB en UTI
OAB: Levensoorzaken
OAB treedt op wanneer de spieren die de blaasfunctie regelen, onvrijwillig beginnen te werken. Er zijn veel mogelijke redenen voor OAB, waaronder levensstijl. U kunt bijvoorbeeld OAB krijgen als u in grote hoeveelheden alcohol en cafeïne drinkt.
Alcohol en cafeïne werken als diuretica, waardoor het lichaam meer urine aanmaakt. Gewoon veel drinken in het algemeen - zonder cafeïne, alcohol of niet - kan bijdragen aan OAB-symptomen.
OAB: medische oorzaken
Ernstige gezondheidsproblemen kunnen ook leiden tot OAB. Beroerte of problemen met het zenuwstelsel, zoals multiple sclerose (MS) of de ziekte van Parkinson, kunnen OAB veroorzaken. Diabetes en nierziekte kunnen ook.
Bij mannen resulteert een vergrote prostaat vaak in OAB. Acute UTI's kunnen bij mannen en vrouwen leiden tot symptomen die vergelijkbaar zijn met die van OAB.
IMS
UTI's komen het meest voor wanneer bacteriën naar de urethra reizen, een buis die verbinding maakt met uw blaas en urine uit uw lichaam transporteert. Vrouwen hebben een kortere urethra, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen bereiken en groeien in vergelijking met mannen. Oog 50-60 procent een vrouw krijgt tijdens haar leven een urineweginfectie.
Cystitis is het meest voorkomende type UTI bij premenopauzale volwassen vrouwen. De infectie heeft alleen betrekking op de blaas en urethra. Deze infecties treden meestal op wanneer bacteriën zich van de anus naar de urethra verspreiden.
Sommige vrouwen zijn vatbaarder voor deze infecties na seksuele activiteit. Ook maakt het verlies van oestrogeen na de menopauze het urinewegstelsel vatbaarder voor infecties.
Behandeling van OAB en UTI
OAB
OAB-behandelingsopties variëren. Bekkenbodemoefeningen kunnen helpen de spieren rond de blaashals en urethra te versterken. Gewichtsverlies zal worden gevolgd door vermoeidheid en constante vermoeidheid.
Uw arts kan orale medicatie voorschrijven om uw symptomen te verlichten. Meer invasieve behandelingen omvatten injecties van Botox in de blaas om de spierbewegingen beter onder controle te houden.
JIL
Omdat verschillende bacteriën urineweginfecties veroorzaken, zijn antibiotica de eerste behandelingslijn. Het type antibioticum dat uw arts voorschrijft, hangt af van uw huidige gezondheid, de ernst van uw UTI en het type bacterie dat u heeft. Antibiotica die vaak worden aanbevolen voor UTI's zijn:
- Trimethoprim / sulfamethoxazol (Bactrim, Septra)
- Fosfomycine (Monurol)
- Nitrofurantoïne (Macrodantin, Macrobid)
- Ciprofloxacine (Cipro)
- Levoquloxacine (Levaquin)
- Cefalexine (Keflex)
- Ceftriaxon (rocefin)
- Azithromycine (Zithromax, Zmax)
- Doxycycline (Monodox, Vibramycine)
Uw arts kan gedurende een bepaalde periode een lage dosis antibiotica aanbevelen als u vatbaar bent voor frequente UTI's. Antibioticaresistentie is een groeiend probleem, daarom is het aan te raden om de antibioticakuur zo snel mogelijk te verkorten.
Voor vrouwen die vatbaar zijn voor UTI's, kunnen vaginaal oestrogeen en cranberrysap of tabletten worden gebruikt om het risico op het ontwikkelen van toekomstige UTI's te verminderen.
Ziekenhuisopname kan worden aanbevolen als de UTI ernstig genoeg is om de nieren te betrekken of als een intraveneus antibioticum nodig is.
UTI-risico's
De UTI kan beperkt zijn tot de urethra en blaas, of het kan zich door de urineleiders en in de nieren uitstrekken. Als uw nieren geïnfecteerd raken, kunnen uw organen ernstiger letsel oplopen.
Als de UTI echter beperkt is tot de urethra en de blaas, is het resultaat meestal beperkt tot ongemak totdat de infectie is verwijderd. Als UTI niet onmiddellijk wordt behandeld, kan het zich via de urinewegen en in de bloedbaan verspreiden. Dit kan leiden tot een levensbedreigende infectie die bekend staat als sepsis.
UTI en andere symptomen
Urine-incontinentie is een veelvoorkomend teken van een UWI. Andere symptomen treden meestal op samen met een frequente drang om te urineren. Iemand met UTI kan ook een branderig gevoel krijgen tijdens het urineren of bloed in de urine opmerken. Urine kan ook een sterke geur of een donkere kleur hebben.
Mannen met UTI kunnen pijn in het rectale gewricht ervaren, terwijl vrouwen met UTI pijn in de rug of het bekken kunnen hebben.
Als u een van deze symptomen heeft, moet uw arts u beoordelen. Als bij u een urineweginfectie is vastgesteld, zal uw arts u een antibioticakuur voorschrijven.
Eten om mee naar huis te nemen
Plotselinge en frequente drang om te urineren is gebruikelijk voor zowel OAB als UTI. Als u geen andere symptomen heeft, zoals ongemak tijdens het plassen, heeft u mogelijk een ongebruikelijke OAB in plaats van een UTI.
Symptomen van OAB zullen aanhouden, terwijl symptomen van UTI plotseling zijn en gepaard kunnen gaan met koorts.
Hoewel beide problemen onaangenaam kunnen zijn, worden ze behandeld en vereisen ze medische aandacht voor een juiste diagnose en behandeling. Neem contact op met uw arts als u veranderingen in uw plassen ervaart, inclusief frequentie en urgentie.