Wat is een verlegen blaas?
Verlegen blaas, ook bekend als paruresis, is een aandoening waarbij een persoon bang is om de badkamer te gebruiken wanneer anderen in de buurt zijn. Als gevolg hiervan ervaren ze grote angst wanneer ze het toilet op openbare plaatsen moeten gebruiken.
Degenen met een verlegen blaas kunnen reizen, socializen met anderen en zelfs werken op kantoor vermijden. Ze kunnen ook moeite hebben met urineren op verzoek voor willekeurige drugstests op school, op het werk of bij atletiek.
Het is geschat 20 miljoen mensen in de VS beïnvloedt het de verlegen blaas. Van peuters tot ouderen, de aandoening kan op elke leeftijd voorkomen.
De verlegen blaas is goed te genezen.
Wat zijn de symptomen van een verlegen blaas?
Mensen met een verlegen blaas zijn bang om te plassen in een openbaar toilet of in de buurt van anderen, zelfs thuis. Ze zullen proberen zichzelf te "dwingen" om naar het toilet te gaan, maar merken dat ze dat niet kunnen. Vaak zullen mensen met een verlegen blaas proberen hun gedrag te veranderen om het gebruik van openbare toiletten te vermijden. Voorbeelden zijn:
- sociale situaties, reizen of werk vermijden uit angst om in het openbaar te urineren
- je drinkt minder vocht zodat je niet zoveel mogelijk hoeft te plassen
- angstgevoelens ervaren bij het denken aan of proberen een openbaar toilet te gebruiken, zoals een snelle hartslag, zweten, trillen en zelfs flauwvallen
- altijd op zoek naar toiletten die leeg zijn of maar één toilet hebben
- naar huis gaan tijdens een lunchpauze of een andere plaspauze en dan terugkeren naar een activiteit
- Ze proberen thuis vaak naar het toilet te gaan, dus ze mogen niet naar het openbaar gaan
Als u deze symptomen regelmatig ervaart of uw sociale gewoonten sterk heeft veranderd vanwege een verlegen blaas, moet u een arts raadplegen.
Wat zijn de oorzaken van een verlegen blaas?
Artsen classificeren de verlegen blaas als een sociale fobie. Hoewel angst en soms angst emoties kunnen zijn die verband houden met de verlegen blaas, associëren artsen de oorzaken meestal met een aantal factoren. Dat omvat:
- omgevingsfactoren, zoals de geschiedenis van geplaagd, lastiggevallen of beschaamd zijn door anderen over het gebruik van toiletten
- genetische aanleg voor angst
- fysiologische factoren, waaronder een voorgeschiedenis van medische aandoeningen die het vermogen om te plassen kunnen beïnvloeden
Hoewel artsen de verlegen blaas als een sociale fobie beschouwen, is het geen psychische aandoening. Het duidt echter op een toestand van geestelijke gezondheid die ondersteuning en behandeling verdient.
Wat zijn de behandelingen voor een verlegen blaas?
Behandelingen voor verlegen blaas omvatten meestal een combinatie van professionele geestelijke gezondheidszorg en soms medicatie. Uw arts moet u beoordelen om er zeker van te zijn dat u geen gezondheidsstoornis heeft die uw vermogen om te plassen beïnvloedt. Als u een verlegen blaasdiagnose krijgt, moet u worden behandeld met een individueel plan voor uw unieke symptomen en oorzaken.
Voorgeschreven medicijnen
Uw arts kan medicijnen voor de verlegen blaas voorschrijven die de blaas of een van de onderliggende angsten behandelen. Medicijnen zijn echter niet altijd het antwoord en het is niet aangetoond dat ze bijzonder effectief zijn voor mensen met een verlegen blaas.
Voorbeelden van medicijnen die worden voorgeschreven om de verlegen blaas te behandelen zijn:
- angstmedicatie zoals benzodiazepines zoals alprazolam (Xanax) of diazepam (valium)
- antidepressiva zoals fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil) of sertraline (Zoloft)
- alfa-adrenerge blokkers die uw blaasspier ontspannen om het gebruik van toiletten te vergemakkelijken, zoals tamsulosine (Flomax)
- geneesmiddelen die worden gebruikt om urineretentie te verminderen, zoals betanechol (urecholine)
Medicijnen om te vermijden
Naast behandelingen voor verlegen blaasverkleining, kan uw arts uw medicijnen herzien om te bepalen of u medicijnen gebruikt die het plassen bemoeilijken. Voorbeelden zijn:
Anticholinergica, zoals:
- atropine
- glycopyrrolaat (Robin)
Noradrenerge geneesmiddelen die de hoeveelheid noradrenaline in het lichaam verhogen, zoals:
- venlafaxine (Effexor XR)
- nortriptyline (Pamelor)
- bupropion (Wellbutrin)
- atomoxetine (Strattera)
Artsen schrijven veel van deze medicijnen voor als antidepressiva.
Geestelijke gezondheidsondersteuning
Geestelijke gezondheidsondersteuning voor de verlegen blaas kan cognitieve gedragstherapie of CGT omvatten. Dit type therapie houdt in dat u met een therapeut werkt om vast te stellen hoe de verlegen blaas uw gedrag en gedachten heeft veranderd en om u langzaam bloot te stellen aan situaties waarin u uw angsten kunt loslaten. Deze aanpak kan 6 tot 10 behandelingssessies duren. Beoordeling 85 van de 100 mensen ze kunnen hun verlegen blaas onder controle houden met behulp van CGT. Deelnemen aan online of persoonlijke steungroepen kan ook helpen.
Wat zijn de complicaties van een verlegen blaas?
Een verlegen blaas kan zowel sociale als fysieke complicaties hebben. Als u te lang urine ophoudt, loopt u een verhoogd risico op urineweginfecties en op verzwakking van de bekkenbodemspieren die worden gebruikt bij het plassen. Als gevolg van vochtbeperking kunt u ook nierstenen, speekselklierstenen en galstenen hebben.
Angst in verband met de verlegen blaas kan u dwingen uw gedrag drastisch te veranderen om niet in het openbaar naar buiten te komen. Dit kan van invloed zijn op uw relaties met vrienden en familie en uw vermogen om te werken belemmeren.
Wat is de kans op een verlegen blaas?
Een verlegen blaas is een geneesbare aandoening. Als u een verlegen blaas heeft, kunt u uw angst verminderen en met succes in het openbaar urineren. Het bereiken van dit doel kan echter medische en mentale ondersteuning vergen, en het kan maanden tot jaren duren.