در پینترست به اشتراک بگذاریدکارشناسان می گویند که هر چهارم زن در سال قاعدگی خود نمی تواند محصولاتی مانند تامپون، فنجان قاعدگی و پدها را برای دوره لازم بخرد. گتی ایماژ
- سازمان‌ها در سراسر کشور تلاش می‌کنند تا به ننگ مربوط به قاعدگی پایان دهند.
- این گروه‌ها همچنین در تلاشند تا آنچه را که «فقر دوره‌ای» می‌نامند، کاهش دهند، زمانی که دختران و زنان نمی‌توانند محصولات ضروری دوره‌ای مانند تامپون و پد را بخرند.
- کارشناسان می گویند آموزش این مسائل به دختران و همچنین نوجوانان بسیار مهم است.
در اوایل دهه 1970، دختران در همه جا سعی می کردند کتاب را بخرند.تو هستی خدا؟ من هستم، مارگارت".
برای بسیاری، کتاب جودی بلوم شاید اولین بار در زندگی آنها بود که جهان درباره چیزی صحبت کرد که مدتها یک موضوع تابو بود: دوره های آنها.
در حالی که کتاب یک گفت و گو را باز کرد، جهان هرگز کاملاً به آن توجه نکرد.
و به دلیل این عملکرد طبیعی بدن بیش از مایه شرمساری است.
پرما گزارش هااز هر 1 زن، 4 زن در سال قاعدگی خود دچار "فقر دوره" می شود که از ناتوانی در خرید محصولات ضروری تا ناتوانی در کار، رفتن به مدرسه یا به طور کلی ناتوانی از زندگی متغیر است.
اما امروز موج جدیدی از مدافعان ظاهر شده است.
این از گروه‌های محلی ساخت «بسته‌های دوره» برای توزیع بین نیازمندان گرفته تا گروه‌های فعال ملی که به دنبال تغییر قوانین مربوط به محصولات دوره معاف از مالیات هستند، و همچنین یافتن راه‌هایی برای رساندن آنها به دست همه افراد پریود است.
آن طرفداران همچنین، یک داستان در یک زمان، در تلاش برای از بین بردن انگ اجتماعی صحبت آشکار در مورد دوره‌ها هستند.
گفته می‌شود که این ننگ به «فقر دوره‌ای» دامن می‌زند که یک فرد در حال قاعدگی قادر به خرید لوازم اولیه قاعدگی مانند تامپون یا پد نیست.
جف دیوید، مدیر عامل شرکت، گفت: «وقتی نیاز اساسی یک موضوع تابو است، وضعیت خوبی نیست. کیت های دوره، یک سازمان غیرانتفاعی در کلرادو.
این گروه به دریافت محصولات به دست کسانی که به آنها نیاز دارند و همچنین تغییر دیدگاه جهان در مورد چرخه های قاعدگی اختصاص داده شده است.
دیوید به Healthline گفت: "ما همه اینجا هستیم زیرا مادر پریود شده است. این روش کار می کند، اسمش زندگی است." "دوره ها شایسته احترام هستند. دوره ها را باید قوی و عمیق دید. "
حرکت آغاز می شود
کیت های دوره پس از آن تاسیس شد که زن جوانی که از فقر رنج می برد، درخواست کرد کیت هایی را برای تولدش بین دیگران توزیع کند.
زمانی که نیاز مشخص شد، یک سازمان و مأموریت غیرانتفاعی متولد شد.
در حال حاضر، این سازمان ماهیانه 1,000 کیت را در کلرادو جمع آوری، تهیه و توزیع می کند.
دیوید گفت: «ما در راهپیمایی زنان بودیم و مردم به سمت ما می‌آمدند و می‌گفتند که کار ما چقدر عالی است و می‌پرسیدند که آیا می‌توانیم آنها را در کنیا و مکان‌هایی مانند آن توزیع کنیم.
"من گفتم، "نه، ما آنها را به برومفیلد (شهری در کلرادو) فرستادیم" و جاهای دیگر مانند آن. مدرسه به خاطر آن،" او گفت.
دیوید می‌گوید افرادی در 14 شهر در سراسر کشور بلافاصله با آنها تماس گرفتند و از آنها پرسیدند که چگونه می‌توانند به این موضوع در منطقه خود نیز رسیدگی کنند.
چرا افزایش توجه؟
دیوید می‌گوید این به این دلیل است که گروه‌های همفکر بیشتری در حال ظهور هستند که بیشتر به دلیل کار برای بی‌اعتنایی به این دوره است.
جنبش در حال رشد است
سامانتا بل به Healthline گفت که به کانکتیکات پیوست اتحاد تامین دوره به عنوان مدیر آنها پس از آنچه که او به عنوان سازمان دهنده منابع بهداشتی جامعه می دید.
بل می‌گوید که می‌توانست به غذا، سرپناه و پوشاک برای افراد نیازمند دسترسی داشته باشد، اما "منبع روشنی در جامعه وجود نداشت که بتواند به افرادی که نمی‌توانستند برای دوره‌های زمانی تهیه کنند، که بدیهی است یک نیاز نیز هست، کمک کند."
هنگامی که او افتتاحیه اتحاد را دید، بل فهمید که تماس خود را پیدا کرده است. در حالی که تمرکز سازمان او روشن است - ارائه لوازم دوره برای افراد نیازمند - آنها همچنین می خواهند به چالش ننگ ناشی از تحقق این امر رسیدگی کنند.
«ما متعهد به مبارزه با انگ هستیم زیرا می دانیم که به فقر دوره ای کمک می کند. برای صحبت در مورد 1 زن و دختری که از هر 4 زن و دختری که در ایالات متحده نمی توانند مواد پریود بخرند، صحبت کنیم، البته باید در مورد پریود صحبت کنیم. تصمیم گیرندگان باید راحت وارد این گفتگو شوند."
بل توضیح داد: «به عنوان مثال، شما نمی توانید محصولات را در مدارس بدون صحبت در مورد دوره های زمانی در جلسات هیئت مدیره در دسترس قرار دهید. «انگ قاعدگی به هر کسی که عادت ماهانه می‌شود آسیب می‌زند، و این درست نیست. اما این امر به ویژه به افرادی آسیب می زند که توانایی تامین نیازهای اولیه خود را ندارند. "
شکستن ننگ
بل می‌گوید بخشی از از بین بردن این ننگ ممکن است در نگاه ما به لوازم قاعدگی باشد.
بل گفت: «ما باید منابع دوره را به عنوان یک نیاز اساسی بشناسیم. "وقتی وارد حمام می‌شوید، انتظار دارید کاغذ توالت، صابون و چیزی برای خشک کردن دست‌هایتان پیدا کنید. چرا چیزهایی که هر دو جنس به آنها نیاز دارند استاندارد هستند، در حالی که چیزهایی که عموماً مختص زنان و دختران است ارائه نمی‌شوند؟"
دیوید معتقد است که مسیر رسیدن به آنجا را سریعتر می داند.
او گفت: «انگ باید پایین بیاید و مردان باید آنها را بشکنند. "یک پسر 14 ساله، این چیزی است که آن را شروع می کند. آنها فکر می کنند خشن یا زشت است. ما باید از آنجا شروع کنیم. مردم با من تماس می گیرند و می گویند، "آیا پیشاهنگی ها می توانند بیایند و کمک کنند؟" و من متشکرم، اما فکر می‌کنم به پیشاهنگانی نیاز داریم که بیایند و کمک کنند."
او همچنین معتقد است که لوازم دوره باید رایگان و در هر مقطع راهنمایی و دبیرستان موجود باشد.
او گفت: «این دستمال توالت است. "چرا دوره تحویل نمی دهید؟"
لیزبث مونارد با روزها برای دختران به زنان نیازمند در کشورهای دیگر، و همچنین در ویرجینیا، جایی که او زندگی می کند، پدهای دست دوخته و همچنین فنجان های قاعدگی ارائه کند.
با گروهی از دختران و زنان که هر ماه برای تهیه لوازم کار می‌کردند، او متوجه شد که همانطور که برای رفع انگ این دختران تلاش می‌کند، باید همین کار را برای پسران نیز انجام دهد.
بنابراین آنها به پسران فشار آوردند تا به آنها بپیوندند و موفق شدند.
مونارد به Healthline گفت: «زمانی که برای اولین بار به آنها آموزش دادیم، در 5 دقیقه اول چشمک زدن زیادی وجود داشت. "اما سپس آنها آرام گرفتند و واقعاً گوش دادند. و آنها متوجه شدند، من واقعاً فکر می کنم که دارند."
زاویه مصرف کننده
این گروه ها محصولات اهدایی را جمع آوری کرده و بین نیازمندان، از جمله افرادی که در زندان یا بی خانمان هستند، توزیع می کنند.
علاوه بر این، بسیاری از سازمان ها برای تغییراتی مانند حذف مالیات بر محصولات قاعدگی که 37 ایالت هنوز آن را دریافت می کنند، فشار وارد می کنند.
بحث هزینه ها هم هست.
اسکاتلند تبدیل خواهد شد اولین کشور جهان برای ساخت تامپون و پد رایگان.
دیوید امیدوار است که روزی ایالات متحده وارد میدان شود و فقر زمانی را به گذشته تبدیل کند.
او گفت: «این واقعاً فقط در مورد کرامت است. "ارائه کیت پریود صرفاً ایجاد منزلت است. آیا همه ما سزاوار آن نیستیم؟"